هرچند که در طول سال های متمادی، روش های ساخت و طراحی سازه ها گسترش یافته است اما همچنان اثر زلزله از مهمترین مشکلات طراحی ساختمان ها در مناطق لرزه خیز می باشد. یکی از بهترین مسائلی که در مهندسی پیش می آید یافتن راه هایی برای کاهش نیروی زلزله وارد به ساختمان می باشد. استفاده از انواع میراگرهای فعال و غیر فعال، درصنعت ساختمانی یکی از بهترین این راهکارها می باشد. در این میان انتخاب میراگرهای غیر فعال به خاطر کم هزینه بودن و تکنولوژی مناسبتر نسبت به میراگرهای فعال و امکان استفاده آنها در داخل کشور، ارجحیت دارد. دراین تحقیق میراگر اصطکاکی پال و مهاربند کمانش ناپذیر و ترکیبی از این دو میراگر باهم بکار گرفته شده و پارامترهای عملکرد لرزاه ای: تغییرمکان حداکثر، تغییرمکان نسبی و برش پایه حداکثر با تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی با هفت شتابنگاشت مورد مقایسه قرار گرفت است. براساس این مطالعات، پیکربندی جدیدی برای کنترل جابجای و کنترل تغییرمکان نسبی ارائه شد.